Sonja Schwedersky
Ed heb ik leren kennen via zijn vrouw, Nettie Vening. Nettie was de pianodocente van mijn zoon en de enkele keren dat ik haar ontmoette bij het halen en brengen van mijn zoon, vond ik Nettie zo’n geweldig mens. Om die reden nam ik zelf ook pianoles bij haar.
Ik kon wel noten lezen en een beetje pianospelen, maar het lezen van de linkerhand bleef ik lastig vinden. Daarnaast componeerde ik muziek en kon ik haar hulp daarbij goed gebruiken.
Al snel werden mijn pianolessen gezellige thee-uurtjes, speelden wij samen, soms nam ik mijn viool mee, soms had ik gestudeerd en leerde ik beter piano spelen. Regelmatig hielp Nettie mij met het noteren van pianostukken, gingen wij wandelen en af en toe gezellig ergens eten.
Ergens halverwege dit verhaal kwam Ed op de proppen. Ed componeerde ook en wilde mij wel helpen met notatie en het gebruik van Sibelius. Beiden fungeerden voor mij als luisterend oor en stimuleerden mij om door te gaan.
Zij droegen Henri Gerrits aan als compositieleraar, waarmee ik nog weer grotere stappen kon zetten op mijn weg naar een “echte componist”.
Ed en Nettie werden vrienden, kwamen af en toe bij mij eten. Eén van de hoogtepunten was het telefoontje van Nettie dat zij haar brood was vergeten. Zij bestelde een paar boterhammen die ik even ging langsbrengen. Dat was het moment dat ik wist dat de vriendschap langdurig zou zijn.
Ed is dol op verse zalmmoten. Die stonden dus regelmatig op het menu en mijn kinderen eten nooit meer zalm zonder even Ed daarbij te noemen. Hetzelfde geldt voor gevulde tomaatjes; dat was Nettie’s favoriete gerecht.
Helaas werd mijn oudste zoon langdurig en ernstig ziek, die van de pianolessen. Niemand heeft meer dan Ed en Nettie aandacht en liefde gegeven tijdens deze langdurige periode (nu 3 jaar). Telkens weer een lieve kaart, een bezoek in het ziekenhuis, mail of telefoontje.
Daarna overkwamen ons nieuwe rampen die maakten dat ik mijn huis moest verlaten en 200 kilometer verderop moest gaan wonen. Weer waren Ed en Nettie degenen die ons het eerst bezochten, kaas en stokbrood meenamen en mij een heerlijke avond bezorgden. Het nieuwe huis was ingewijd.
Onwijs gezellige uurtjes op de deel bij de open haard, ontzettend veel lachen, serieuze gesprekken voeren. En dan de vraag van Ed om een stukje voor hem, door mij geschreven.
Ik ben maar gewoon begonnen en zo ontstond 'Blue Ragone'. Een beetje van alles, zoals Ed zoveel van alles is. Ed componeert, speelt, schrijft, schildert, fotografeert, filmt en doet nog van alles waar ik niets van weet. Zo is Blue Ragone, een beetje van alles. Een beetje serieus, snel en langzaam. Een beetje jazz, soms wat gitaarachtig, een beetje piano en bovenal een beetje “anders”.
Blue Ragone
'Blue Ragone' voor solo piano werd op 18 juli opgenomen bij studio Van Schuppen. Pianist is Lennart Morée. Lennart is een begaafde pianist die in 2012 cum laude afstudeerde aan het conservatorium te Rotterdam. Zie voor info: www.lennartmoree.nl
Het werk werd geschreven in opdracht van vriend en componist Ed Wennink.
Blue Ragone
http://www.sonjaschwedersky.nl/nl/home
https://www.facebook.com/SonjaSchwedersky
http://www.linkedin.com/pub/sonja-schwedersky/15/205/269
Première project Pablo Neruda in De Doelen
Op 4 april 2013 bezochten Nettie en ik de première van het project Pablo Neruda in De Doelen te Rotterdam.
Zie hiervoor: http://www.sonjaschwedersky.nl/nl/projecten/pablo-neruda/premiere/
Tevens werd haar cd PABLO NERUDA gepresenteerd.
We hebben er ademloos naar geluisterd.
Hieronder fragmenten van deze cd die zeker een aanrader is.
Hemos perdido aun este crepúsculo
En mi cielo al crepúsculo
Me gustas cuando callas
Es la mañana llena de tempestad
Cuerpo de mujer
Ziganette 1
Ziganette 2
The unfaithful 1
The unfaithful 2
Caprice
Thoughts
A little story of grief